Μαύρη Βατόμουρο (ταινία, 2023)
Η ταινία αφηγείται την ιστορία των ιδρυτών της καναδικής startup Research in Motion (μελλοντικοί δημιουργοί των smartphone BlackBerry), οι οποίοι αγωνίζονται να πουλήσουν την εφεύρεσή τους. Απεικονίζει τη γέννηση της εταιρείας και την κατάκτησή της στην αγορά πριν από την εμφάνιση του iPhone.
Βασίζεται στο βιβλίο "Losing the Signal: The Untold Story Behind the Extraordinary Rise and Spectacular Fall of BlackBerry" των Jacquie McNish και Sean Silcoff.
Στο Waterloo του Καναδά, το 1996. Οι ιδρυτές της Research in Motion προσπαθούν να βρουν χρηματοδότηση για την επαναστατική τους ανάπτυξη - ένα pager, τηλέφωνο και υπολογιστή σε ένα συσκευή - αλλά αποτυγχάνουν συνεχώς σε όλες τις προτάσεις. Όταν ένας απολυμένος διευθυντής από μια μεγάλη εταιρεία, όπου είχαν κάνει παρουσίαση την προηγούμενη ημέρα, τους ενώνεται και παρέχει αποτελεσματική διοίκηση, αναγκάζοντας τους ανεξέλεγκτους προγραμματιστές να μετατρέψουν επί τόπου τα ηλεκτρονικά παιχνίδια και αριθμομηχανές σε λειτουργικό πρωτότυπο, βρίσκεται αμέσως ενδιαφερόμενος επενδυτής. Έτσι, γεννιέται το πρώτο smartphone BlackBerry στον κόσμο, κατακτώντας γρήγορα την αγορά και κάνοντας τους δημιουργούς του δισεκατομμυριούχους.
Μια άλλη ταινία από το φεστιβάλ. Αυτή τη φορά από το Βερολίνο 23. Υποψήφια για τον Χρυσό Αρκούδα (Καλύτερη Ταινία της Χρονιάς). Ωστόσο, έχει λάβει λίγες κριτικές στο IMDb (375 κριτικές κατά τη στιγμή που γράφεται αυτή η κριτική). Πιστεύω ότι αυτό πρέπει να διορθωθεί!
Θυμάται κανείς ή έστω έχει ακούσει για την BlackBerry; Οι μεγαλύτεροι ίσως πουν ότι αυτή η εταιρεία κάποτε παρήγαγε τηλέφωνα, ένα από τα οποία χρησιμοποιούσε ο ίδιος ο Barack Obama. Η νεότερη γενιά ενδέχεται να μην γνωρίζει καν την ύπαρξη αυτής της εταιρείας, καθώς πλέον δεν υπάρχει. Κάποτε ηγέτες στην αγορά που έθεταν τους κανόνες του παιχνιδιού, τώρα σχεδόν δεν υπάρχουν. Αυτή η ταινία είναι αφιερωμένη σε αυτήν την παλιά επιτυχία.
Το πρώτο πράγμα που πρέπει να σημειωθεί είναι ότι η ταινία είναι ελαφριά, δυναμική και διασκεδαστική. Σε πνεύμα, μπορεί να συγκριθεί με το "The Wolf of Wall Street" του Scorsese ή με άλλα καλά ("Moneyball" του Bennett Miller) και όχι τόσο καλά ("The Founder" του αγαπημένου μου John Lee Hancock) βιογραφικά. Είναι ένα τολμηρό βιογραφικό για τους γκικς-νερντς που εφηύραν μια κουλ τεχνολογία και έναν επιχειρηματία καρχαρία που κατάφερε να πουλήσει αυτή την τεχνολογία. Η συνδυασμένη αθωότητα των κύριων χαρακτήρων με ένα ταλαντούχο πωλητή που τρέχει γύρω και φωνάζει "Γ@ΜΩ" προσθέτει στην απόλαυση. Δεν είναι μια βαρετή διάλεξη ή ένα ντοκιμαντέρ για την εταιρεία. Είναι μια ιστορία για ανθρώπους, πολύ παρόμοια με το "The Social Network" του Fincher.
Παρά την απουσία μεγάλων αστέρων, οι ηθοποιοί ερμηνεύουν σε υψηλό επίπεδο. Ο Jay Baruchel από το "The Sorcerer's Apprentice" του Jon Turteltaub με τον Nicolas Cage αναπτύσσει τη συσκευή, και ο Matt Johnson σκηνοθετεί την ταινία. Ο Glenn Howerton που πουλάει αυτό το θαύμα είναι κυρίως κωμικός και ηθοποιός σε σειρές από το "It's Always Sunny in Philadelphia" και όχι τόσο κωμικός στο "The Strangers" του Bryan Bertino.
Όσον αφορά άλλες τεχνικές πτυχές, ξεχωρίζει η κινηματογραφία. Η ταινία είναι γυρισμένη με στυλ ντοκιμαντέρ. Ένα παράδειγμα είναι το "The Office". Παρόμοιες κινήσεις κάμερας και γωνίες δημιουργούν μια αίσθηση πραγματικής ζωής. Ο θεατής δεν είναι απλά κάποιος στο θέατρο αλλά γίνεται κάποιος που φαίνεται να κοιτάζει τι συμβαίνει, πράγμα που προσθέτει πόντους στην εμβύθιση και την πειστικότητα.
Όμως, όποια κόλπα και να χρησιμοποιούν οι δημιουργοί, η ταινία απέχει πολύ από την ακρίβεια. Όπως ανέφερα προηγουμένως, δεν είναι ένα ντοκιμαντέρ για την εταιρεία. Η ταινία αφηγείται συνεχόμενα την ιστορία σε τέσσερις χρονικές περιόδους, πράγμα που δημιουργεί ατελεία και κενά όταν οι χαρακτήρες αλλάζουν όχι στο πλάνο αλλά κατά τις αλλαγές αυτές. Αυτό επηρεάζει τόσο τη συνολική ακεραιότητα όσο και τη γενική κατανόηση του τι συμβαίνει. Επομένως, η ταινία δίνει μόνο μια γενική ιδέα για τη γέννηση και τον θάνατο της BlackBerry, που ενδέχεται να μην αρέσει σε όλους. Κατά τη γνώμη μου, αν θέλετε να λεπτομερώς περιγράψετε το ταξίδι της εταιρείας, χρειάζεται μια μεγαλύτερη διάρκεια (περίπου 3 ώρες, όπως έκανε ο Scorsese, αντί για 2:10 όπως εδώ).